Zwalczanie omacnicy prosowianki w kukurydzy
Uprawiając pole po zbiorach kukurydzy pozostaje duża ilość resztek pożniwnych. Stanowią one idealne środowisko dla rozwijania się populacji omacnicy prosowianki [Ostrinia nubilalis]. Można jednak przeciwdziałać temu zjawisku i zastosować skuteczne metody zwalczania szkodnika.
Czym jest omacnica prosowianka?
To szkodnik kukurydzy, który powoduje straty w plonach ziarna w wyniku obniżenia masy ziaren, a głównie poprzez uszkodzenia rośliny w postaci złamanych łodyg i nasad kolb. Ponadto drugie pokolenie szkodnika rozwijając się w kolbach przyczynia się do rozwoju grzybów z rodzaju Fusarium – odpowiadają one za wytwarzanie się mykotoksyn.
Perforacja liści przez młode larwy, złożone jaja oraz samica omacnicy prosowianki
Omacnica spędza zimę w resztkach pożniwnych w postaci larw. Wraz z nadejściem wiosny (zazwyczaj od kwietnia) zaczyna się przepoczwarczać, a dorosłe osobniki przyjmują postać motyli o wielkości około 25 mm. Motyle znoszą jaja na polach z najbardziej rozwiniętą kukurydzą. Uszkadzają one kukurydzę drążąc korytarze zarówno w łodygach, jak i w nasadzie kolby. Mając na uwadze powyższe widać doskonale jak ważne jest szybkie zwalczenie omacnicy prosowianki.
Sposoby zapobiegania i zwalczanie szkodnika w kukurydzy?
Ważny jest czas. Gdy objawy żerowania omacnicy są widoczne, nie ma sposobów na jej usunięcie, ponieważ szkodnik już znajduje się w roślinie. Dlatego trzeba działać dużo wcześniej. Dobre efekty daje metoda biologiczna polegająca na introdukcji kruszynka (Trichogramma), który niszczy jaja omacnicy lub oprysk chemiczny na wylegające się gąsienice. Kluczowe znaczenie ma jednak profilaktyka.
Dużą skuteczność w zwalczaniu szkodnika kukurydzy wykazuje dokładne rozdrabnianie resztek pożniwnych po zbiorze kukurydzy, zwłaszcza przy monokulturze. Narzędziem wykorzystywanym przy tej czynności jest mulczer, po którego zastosowaniu można pozbyć się nawet 80% populacji szkodnika. Stosuje się także brony talerzowe, orkan bądź glebogryzarki. Pozostawione resztki rozdrobnione należy ponadto wymieszać z glebą w celu przyspieszenia ich rozkładu, np: poprzez ich przyoranie.